Maca- fizyczny i umysłowy fitness.
Od pradawnych czasów Maca rośnie w surowej dziczy płaskowyżu Andów wystawiona na działanie ekstremalnych warunków klimatycznych rozległego i wrogiego środowiska. W XVI wieku hiszpańscy konkwistadorzy przywieźli korzeń macy do Europy. W tamtym czasie był on uznawany za wartościowy do tego stopnia, iż używano go jako regularnego środka płatności w rozliczeniach z kolonialistami.
Według oficjalnego raportu sporządzonego przez "Universidad Agraria La Molina" maca stanowi podstawę pożywienia w Peru.
Peruwiańscy Indianie stosowali mace jako środek wzmacniający organizm, a dzięki cennym właściwościom odżywczym korzeń znajdował także zastosowanie w stanach osłabienia, wycieńczenia i niedożywienia organizmu, w czasie rekonwalescencji oraz w okresie wzrostu.
Maca jest byliną, której część nadziemna - łodyga - liczy sobie kilkanaście centymetrów długości, ma 12-20 liści w kształcie muszli, a w porze kwitnienia małe, białe kwiatki. Część podziemna - bulwa o kształcie gruszkowatym, która jest użytkową częścią rośliny - ma średnicę od 2 do 8 centymetrów i osiąga długość do 18 cm. Każda z istniejących odmian tej rośliny wyróżnia się charakterystyczną barwą bulwy - od szarej, przypominającej kolor ziemniaka, poprzez białą, żółtą, biało-żółtą, biało-różową do biało-purpurowej i czerwonej. Po 6-7 miesiącach od wysiewu maca jest dojrzała do zbiorów.
Świeże korzenie Macy (Lepidium meyenii walp) zawierają ok. 80% wody, podczas gdy w wysuszonych jest jeszcze ponad 10%. W pozostałej masie znajduje się 10%–13% białek, 25%–78% węglowodanów, 8,5% błonnika, ponad 2% tłuszczów. Zawierają też znaczną ilość niezbędnych aminokwasów, a żelaza i wapnia jest w nich więcej niż w ziemniakach. Spośród kwasów tłuszczowych w największej ilości znajduje się w korzeniach kwas linolenowy, palmitynowy i oleinowy. Są też obecne sterole (sitosterol, kampesterol, ergosterol, brassikasterol, 7,22-ergostadienol, witaminy i sole mineralne. Oprócz tego znaleziono też glukozynolaty (glikozydowe połączenia siarkowe) oraz biologicznie aktywne aromatyczne izotiocyjaniany (olejki gorczyczne), w tym izotiocyjanian p-metoksybenzylowy, poza tym leukoantocyjaniany, garbniki, saponiny, taniny, terpenoidy, steroidy.
Spośród witamin obecnych w mace wymienić należy następujące:
- witamina A - ok. 0,07 mg/100 g,
- witamina B1 - ok. 0,15 mg/100 g,
- witamina B2
- witamina B6 - ok. 0,31 mg/100 g,
- witamina C - ok. 3,1 mg/100 g,
- witamina E
Sole mineralne, jakie zawiera korzeń macy to:
- wapń - ok. 260 mg/100 g,
- żelazo - ok. 17 mg/100 g,
- miedź - ok. 6 mg/100 g,
- cynk - ok. 4 mg/100 g,
- mangan - ok. l mg/100 g,
- potas - ponad 2 g /100 g.
Raport potwierdza, że maca może być spożywana w dowolnej ilości bez ryzyka skutków ubocznych. Szczególnie ludzie cierpiący z powodu stresu i wysiłku fizycznego (sport) odczują korzystne działanie korzenia macy. Środek poprawiający pamięć i zdolność przyswajania wiedzy oraz środek energetyzujący, wspomagający budowę i wytrzymałość masy mięśniowej.
Kronthaler, jeden z najsłynniejszych austriackich alpinistów zdobywca Nanga Parbat (8125 m), najdalej na zachód wysuniętego ośmiotysięcznika twierdzi: „by sprostać nadludzkim wymaganiom, a dokładniej - skłonić się do wysiłku, całkowicie polegałem na macy, którą regularnie przyjmowałem. Byłem zupełnie przekonany o jej skuteczności”.
Właściwości:
- wzmacnia organizm pod względem fizycznym, umysłowym i hormonalnym,
- reguluje procesy hormonalne zarówno u kobiet jak u mężczyzn (poziom hormonów tarczycy, nadnerczy, przysadki, gonad),
- używana jako afrodyzjak
- wskazana w wypadku anemii, problemach z bezpłodnością, niedożywieniu, problemach z nieregularnym miesiączkowaniem, ogólnym osłabieniu, menopauzie, oraz przy osteoporozie,
- powoduje opóźnienie procesu starzenia się organizmu w tym procesu starzenia się skóry i wszystkich naszych organów i narządów,
- poprawia czynność pracy mózgu, eliminuje zmęczenie umysłowe,
- u kobiet w okresie karmienia pobudza produkcję mleka,
- ma bardzo wysoki wskaźnik zawartości minerałów co jest niezbędne w codziennym odżywianiu,
- jest niezbędnym uzupełnienie diety dla osób, których praca wymaga szczególnego wysiłku fizycznego bądź umysłowego. Na przykład: sportowcy, studenci itp.
Maca może być polecana w okresie rekonwalescencji. Fenolokwasy i polifenole oraz flawonoidy wymiatają wolne rodniki i nadtlenki.
Izotiocyjanianom są przypisywane właściwości redukowania zapadalności na nowotwór wątroby i piersi.
Alkaloidy Macy, makamidy, wielonienasycone kwasy tłuszczowe i fitosterole mają właściwości adaptogenne, immunostymulujące, przeciwmiażdżycowe i regulujące zaburzenia hormonalne (dotyczy hormonów sterydowych). Alkaloidy i makamidy Macy stymulują spermatogenezę i mogą poprawiać płodność u mężczyzn.
Niemiecki biochemik, dr Walter Last w raporcie nt. preparatów roślinnych i suplementów żywnościowych przygotowanym na potrzeby australijskiego miesięcznika „New Dawn” sporo miejsca poświęcił mace. W publikacji tej stwierdza m.in.: „Do poprawy funkcjonowania i zrównoważenia układu endokrynologicznego w ogólności, a hormonów płciowych w szczególności, służy południwoamerykańska maca (Lepidum meyenii). Posiada ona znaczną przewagę nad innymi podobnie działającymi preparatami”.
Stosowanie sproszkowanego korzenia Macy może być brane pod uwagę w łagodzeniu objawów depresyjnych okresu okołomenopauzalnego i stać się alternatywą dla hormonalnej terapii zastępczej.
Maca może być stosowana jako preparat antydepresyjny oraz pobudzający gojenie się ran. O stosunkowo silnym działaniu bakteriostatycznym i fungistatycznym tej rośliny decyduje zawartość olejków gorczycznych.
Źródło: Zdrowa Żywnosc, Zdrowy Styl Życia
Podziel się artykułem